Eguneko argazki bat
Appenzell (Suitza)
Aingira fina eta luzeak apenas ikusten da arrain puxkaren ondoan. Hala ere, arrainak ez dio begirik kenduko. Arrazoi onen bat izango du errespetua izateko. Bakoitza bere lekuan egoten da, akuarioaren estutasunaren barruan ongi eramateko. Aurkitu dute bere lekua. Guk ere aurkituko al dugu gure lekua? Ematen du beste bizilagun guztien lekua hartu arte ez garela pozik egongo.
St. Gallen (Suitza)
Joarea eta bizarra jantzita daramatza ahuntzak. Bitartean sastraka baten lehenengo hostoak dastatzen hasia da. Luze doa fresko jan zuen azkenengo aldia. Gogoz hartuko zuen, neguaren gogorra eta gero.
St. Gallen (Suitza)
Txoko guztietan bilatu behar du jatekoa animaliak. Enbor artean sartu du burua. Ematen du nekez aurkituko duela zer jan. Baina berak hobeto daki. Hor nonbait usainduko zuen kimu freskoren bat gordeta.
St. Gallen (Suitza)
Hanka lirain bat enbor gainean jartzen da gorputza gora bultzatzeko bidean. Ilea leuna eta zuria da. Apatx bikoitza fina. Belauna gogorra.
St. Gallen (Suitza)
Animali honek ez du bapatean gosea asetuko. Jan eta jan dabil sastrakak hostoz eta azalez hustutak utzi arte. Ez da ulergaitza, ahuntzek hartu duten ospe txarra. Ospea baino gehiago bada.
St. Gallen (Suitza)
Ahuntza honek jatekoaren bila dabil indartsu. Arbola azalik gabe utzi behar du. Kupidarik gabe. Goseak ematen du kupida ezarekin.
St. Gallen (Suitza)
Lehen planoak barrua agerrarazteko helburua dauka. Nolakoa da oilo baten barrua? Zer dauka gogoan? Nortaz eta zertaz gogoratuko da?
St. Gallen (Suitza)
Kalejira egiten ariko al dira oilo hauek? Bata bestearen atzean eta denak aldiberean mugitzen ari direla ematen du. Jateko bila joango al dira? Edo, are interesgarriagoa, janari eske manifestazioa burutzen al dira?
St. Gallen (Suitza)
Hurbiletik behatu bear da animali txiki hau. Bere kolore biziak, bere begi handiak, aurpegia goitik behera zeharkatzen dituzten brankiak.
Lausoan ikusten dira arrainak. Beraien dinamismoaren seinale. Izutiak ematen dute. Gregario hutsen jarrera izan dezakete. Beren hara eta honakoak, baina, zio bat dute. Beraien existentzia betetzen dute. Begi handi beltzen atzean garun bat borborrean dago.
St. Gallen (Suitza)
Arrainak saldotan mugitzen dira, ezker-eskuin, gora-behera. Taldearen barnean bilatzen dute bakoitzaren babesa. Izaki erraldoi baten modura desplazatzen da, animali txiki ugari hauekin osatutako multzoa. Benetako izakia izango al da?
St. Gallen (Suitza)
Itzalen artean ari dira igerian arrainak. Algen itzalak, harrien itzalak, zur zatien itzalak betetzen dute akuarioaren txokoak. Animali igerilariak aurrera eta atzera dabiltza, txokoak behatuz, janari bilatzen.
St. Gallen (Suitza)
Arrain bakoitza aurrekoaren kopia koloregetua ematen du. Ezkatak distiratsuak, hegatsak gorri kolore bizikoak. Urazpiko animaliek badute berezko xarma, ur gainean ezagutzen ez dena.
St. Gallen (Suitza)
Arrainek ura behar dute, guk airea behar dugun bezain beste. Ari dira airean igeri egiten? Uraren soiltasunak horrela pentsatzera eramaten du, baina likido gardena indartsua eta aberatsa da. Animali igerilariak zein bizitza bere osotasunean sostengatzen berebiziko ahala dauka.
St. Gallen (Suitza)
Arrain txiki fina uretan hegaka dago, gu eta atzeko gelaren artean. Denbora badu, hala ere, atentzioa jartzeko guregan eta gure pausoak zaintzeko. Naturaren mirari bat da bere edertasun xumea.
Gossau (Suitza)
Jakinmina du animali honek. Kaxkagogorkeriaren irudia den animali honek, nolabaiteko sentsibilitatea transmititzen du. Xamurtasuna eragiten du ere, batzuongan behintzat. Luzaro lanerako ezinbestekoa zena, orain galtzeko zorian egotera heldu da. Orain hesi baten bestaldetik begiratzen du, bakarrik eta egonean.
Gossau (Suitza)
Kaiola handia izanda ere, kaiola izaten jarraitzen du. Animaliak hesiak uzten dituen xirrikituak baliatzen ditu kanpoko mundua behatzeko. Kasu honetan gu gara bere jankinguraren helburua.
Gossau (Suitza)
Nora joango da dortoka hura? Abenturan al doa arku horren gainean? Beheko kobazuloa ezkutaleku eta atsedenleku dauka, baina goiko partea goxoagoa da eguzkiak berotzen duenean. Bereziki neguan eta eguzkia bero iturri bakarra ba da.
Animali honek bizitza patxadatsua eraman ohi du. Bere pausuak laburrak dira eta abiadura geldoa. Horrela izanda ere, egoki lo egiteko lekua behar izango du. Lurrezko kabia, lastoz estalita, izango du atsedena goxatzeko leku egokia.
Dortoka honek eguzkiko argiaz gozatzeko parada izan du. Neguko hotzak eta argi faltak nozituko ditu berak ere. Hain dauka itxura sendoa eta gogorra, ezen kostatzen dela ulertzea hotzik edo berorik sentitu dezakeen.