Appenzell (Suitza)
Kolore argiko marrek sokak ematen dute. Urak uhinak egiten ditu erortzen den bitartean, baina uhin hauek ez dira itsasoetan ikustetik hain ezagunak egiten zaizkigunak bezalakoak. Hauek zigi-zaga egiten dute.
Eguneko argazki bat
Appenzell (Suitza)
Kolore argiko marrek sokak ematen dute. Urak uhinak egiten ditu erortzen den bitartean, baina uhin hauek ez dira itsasoetan ikustetik hain ezagunak egiten zaizkigunak bezalakoak. Hauek zigi-zaga egiten dute.
Appenzell (Suitza)
Korronte lasaia eta isila hutsunea aurkitu du aurrean. Erori eta erori egiten da ur-jauziaren ertzera heltzean txirikorda zuri eta beltzak sortuz. Hondoko harriek eteten dute bere aireko dantza. Ordez, milaka puxketan apurtzen da, apar hutsean bihurtu.
Appenzell (Suitza)
Salto egin behar du urak. Gogor jotzen du urak uraren kontra eta harriaren aurka. Aparra etengabe sortzen du. Erortzen den bitartean argia isladatzen du milaka norabideetan.
Müstair (Suitza)
Betea dago ur putzua jeisten den urarekin. Ura eten barik dator goitik behera eta bortizki jotzen du lurra. Bere gardentasun purua apurtzen da apar artean orduan.
Müstair (Suitza)
Aparra eta burbuila urarekin nahasturik. Ur lasterrak endredatzen ditu likidoarekin eta bor-borrean jartzen ditu.
Müstair (Suitza)
Ura pil-pilean dago. Aparra eta zurrunbiloz beterik ageri da ur-gainazala. Hondoko erliebeak maila naturalak sortzen ditu eta ura saltoka doa malda leunan behera.
Müstair (Suitza)
Erreka ondoko landareek eta belarrek ur ugaria baliatzen dute asko eta sendo hazteko. Zipriztinek ere ur tanta freskagarriak ekartzen dituzte uraren ingurura.
Müstair (Suitza)
Harriaren inguruan urak zurrunbiloa sortzen du bere abiadura ezin geldituagatik. Uraren urdin iluna apar zuri bihurtzen da. Saltoka eta zipriztinka jartzen da likido miragarria.
Appenzell (Suitza)
Ur-jauzi koskorran ura gogoz erortzen da ur-bideko harroken gainera. Zarata eta aparraz betetzen da ura erortzen den lekua. Goi-mendietako ur hotza eta gardenak ez du soinu berezirik baina bai kolore polita.
St. Gallen (Suitza)
Zipriztinak eta aparra nahasten dira eroritako uraren azpian. Lasaitzen, apaltzen, den heinean urak distira galtzen du eta iluntasun beltzean galtzen da.
St. Gallen (Suitza)
Urak margo bihurtu da jauzten den bitartean. Bere aparrak betetzen du harroka eta pixkanaka erortzen da putzura arte.
Isla (Espainia)
Aparra ura eta olatuekin nahasten da. Hemen apar amarauna ur gainazalean nagusi da. Han, berriz, olatu tontorrak irmoki kostaraino bidaiatzen dira, eztanda zuri batean amaitu arte.
Isla (Espainia)
Itsasoa mugitua dago. Ez dago sosegurako tarterik. Higidura etengabekoa da. Ura zanbuluka dabil, haizearen mende, urruneko uren bultzaden mende.
Isla (Espainia)
Harroka artean jotzen du olatuak. Aparra forma gabeko dorre zuri baten modura altxatzen da. Kostarako bidean, norabidea galdu duela ematen du.
Isla (Espainia)
Apar zuri harroak eta harroka gogor garratzak egiten dute topo. Behin eta berriz, etengabe, elkartuko dira. Beraien harremana, baina, ez da goxoa, bortizkeriak ekarritakoa baizik.
Isla (Espainia)
Olatuak lehertu eta lehertu egiten dute harroken kontra. Dakarten indarra bapatean hustutzen dute kostaldean. Horrek zizelkatzen ditu itsasertzak, hemeki-hemeki.
Isla (Espainia)
Olatu indartsuek kostaldeko harrokak besarkatzen dituzte beraienganaino heldu eta zakar kolpatzen dituztenean. Apar zuria sortzen dute talkan. Airean gora egiten dute. Harrokaren gainazala kolpatzen dute. Zuloak sortu eta zabaltzen dituzte. Ur soilak badauka nahikoa indar harria eraldatzeko bere etengabeko jarioari esker.
Isla (Espainia)
Borborka dago itsasoa. Olatuak bata bestearen atzean datoz, harrokaren kontra indar betean apurtzen diren arte. Orduan ere ura aparrez betea uzten dute. Zerua ilun dago, euri hodeiek ilundua, eta haizeak ufada gogorretan dator. Ekaitz giroa sortzen ari da.
Santoña (Espainia)
Hare busti eta leunak olatuen formak gordetzen ditu. Aparra bere gainean gelditzen da, urak itsasoak emandako indarra galtzen duen neurrian. Magia hau itsasbeherarekin etorri eta joan egingo da.
Santoña (Espainia)
Arratseko argipean itsasoko uraren azken indarrak, bukaerako bulkadak, leun-leun hedatzen du hondartzaren hare leunaren gainean. Bueltan, berriz, berarekin ekarritako bidailagunak uzten ditu. Direla oskolak, dela apar zuri arina, atzean uzten ditu.