Eguneko argazki bat
Bakio (Euskal herria)
Itsas ondoan bizitzea ederra izan behar da. Neguko itsas zakar eta indartsua leiho baten atzeko epeletik ikusten da. Itsassoak dakarren urruneko haizeak aurpegia freskatzen du.
Bakio (Euskal Herria)
Gaztez beteta dago hondartza. Udako egun luzeak azken muturreraino aprobetxatzen dituzte. Garaia aproposa da. Ez gutxien nerabeek denbora librea gehiago izaten dutelako.
Bakio (Euskal Herria)
Surflaria nekatua ematen du. Eguna luze joango zitzaion olatuak hartzen. Gora eta behera. Azkenengo momentuak egindakoetan pentsatzen eta biharkoak prestatzen emango ditu, beharbada.
Bakio (Euskal Herria)
Jolasteko astia eta gogoa dago oraindik. Beharbada azken bainua hartzeko ere. Gero etxera joateko garaia izango da. Dutxa freskoa eta afari beroa hartu eta gero lotara. Edo festara joan liteke, gau laburrak eta epelak horretara dei egiten bait dute.
Bakio (Euskal Herria)
Ez al da berandu egiten tipo hauentzat? Hondartzan etzanda diraute. Harea hutsik geratu da eta eguzkiak oraindik bizkarra epeltzen die. Momentuaren lasaitasunaz gozatzen ariko dira. Neguan momentu hauek faltak botako dituzte.
Bakio (Euskal Herria)
Ortzimugatik beherako bidean eguzkiak indarra galtzen du. Hala ere, mina ematen du berari zuzen begiratzeak. Egi gordinaren argitasunak bezala, zaurgarri egiten gaitu.
Bakio (Euskal Herria)
Etxerako garaia da. Eguzkia desagertzear dago. Gosea urdaila estutzen hasi da. Itsasorako grina gaurkoz asetuta dago. Pasealariak baino ez dira hondartzan gelditzen. Uhinei begira ibilaldi koxkorra egitea ez da eguna bukatzeko modu txarra.
Bakio (Euskal Herria)
Hondartza jendez husten den heinean, itsas txori janari biltzaileak ausartzen dira harea zapaltzen. Bertatik bertara errazago aurkitzen dira bilatutakoak.
Bakio (Euskal Herria)
Udako eguna amaitezina zela ematen zuen, baina azkenean arrats garaia heldu da. Horrekin batera, hondartza husten hasi da.
Bakio (Euskal Herria)
Arratsaldeko urre koloreko argi artean hegaz dabil kaioa. Itxuraz ahaleginik gabe mugitzen da hara hona hegazti abila. Bitartean, azpiko lurzoru mailan zer interesgarri dagoen adi-adi behatzen du.
Bakio (Euskal Herria)
Hurbil pasatu da kaioa. Hurbildu zait hare artean utzitako janari ondarren bila. Aurkituko du ogi papurren bat, gazta zati bat edo fruta apurren bat ongi begiratu ezkero.
Bakio (Euskal Herria)
Hegoak zabal-zabal uzten du gorputz arina airean flotatzen. Ari da adi begiratzen bere azpian zer dagoen. Aireko printzeak dira hegaztiak. Esfortzu gabe nabigatzen dute zeruko espazio ukiezin eta ikustezina.
Bakio (Euskal Herria)
Kaioak gurean itsas animaliak dira. Ur barruan bizi ez badira ere, itsasoa behar dute jatekoa aurkitzeko. Horrek bihurtzen ditu ur masa erraldoi hauen sinbolo. Zeruetan zehar hegaz etengabe darabilte.
Bakio (Euskal Herria)
Jende gaztea udako arratsalde lasai batez gozatzen ari da. Hondartzara etorri dira jolastera, elkarrekin xolas egitera, bainu bat hartzera. Denbora astiro igarotzen uzteaz disfrutatzen ari dira. Aldi batez ahaztu dituzte premiazko eginbeharrak.
Laudio (Euskal Herria)
Luzia deunaren eliza honek mendeak daramatza fededunak jasotzen. Otoitzerako etxe apala da baina duina. Harriz, zurez eta harri gehiagoz egina dago. Denbora igarotzeak dakarren higadura jasateko prestatuta dago.
Laudio (Euskal Herria)
Eskilara altu hauek ez dira guztiontzat egokiak. Maila bat eta beste igo edo jeitsi beharra ez da batere erosoa. Hesidun pasabideak Ermuko santutegira darama. Leku hau basatia eta bakartia dirudi baina aintzinatik bizi izan da jendea hemen.
Laudio (Euskal Herria)
Zaingorri ederra. Harro begiratzen du urrunera. Uda betea da eta loreak bere onenean daude. Zutoina berde eta sendo, lore handiak eta ugari. Eguzkia eta ura behar du hazteko eta horietatik nahikoa du.
Laudio (Euskal Herria)
Haizeak bere jolasetan dabil oihal puskekin. Gora, behera, ezker, eskuin dantzari dabil eguzkitakoarekin.
Laudio (Euskal Herria)
Leihotik negu eguerdiko argi motela sartzen da. Idazmahaia erdi argiztatua, erdi ilunetan uzten duena.
Laudio (Euskal Herria)
Erreka urez bete da egunotako euri jasak eta gero. Bazterretako belarrak ferekatuz jeisten da ura, bere bidean landare bat edo beste eramanez.