St. Gallen (Suitza)
Berde bizi hau goroldioak ematen dio basoari. Hezeak eta ospelak diren txokoak konkistatzen diut. Bere biguntasunak basoaren alfonbraren itxura ematen dio.
Eguneko argazki bat
St. Gallen (Suitza)
Berde bizi hau goroldioak ematen dio basoari. Hezeak eta ospelak diren txokoak konkistatzen diut. Bere biguntasunak basoaren alfonbraren itxura ematen dio.
St. Gallen (Suitza)
Arbolek argia maite dute, beste landareen modura. Bizitzeko ezinbestekoa bait dute. Energia ematen die eta energia hori behar dute elikagaiak biltzeko eta eraldatzeko. Gauza asko gertatzen dira izaki hauen egitura zurrunen barnean. Horregatik dira bizidunak.
St. Gallen (Suitza)
Altuak, zuzenak hazten dira basoko izaki handienak. Lurrazpiko elikagaiak eta eguzkiko argia elkarbanatzen ikasi dute elkarrekin hazteko.
St. Gallen (Suitza)
Pagadi basati batean arbolak enbor fin eta luzekoak dira. Batera hazi eta lurrazpiko lehengaiak, zein zeruazpiko argia, elkarbanatzen dituzte.
Goiuri (Euskal Herria)
Arbolen artean arbola gehiago. Baso zabala baino ez dago ikusgai.
Seealpsee (Suitza)
Pinu altu eta zuzenez osatutako basoak nagusi dira mendialdean altuera batetatik gora. Neguko elurrari eusteko jaiotakoak eta hazitakoak dira.
Seealpsee (Suitza)
Basoan zuhaitz guztiak ez dira altuak eta sendoak. Zenbait zorte txarrekoak dira eta gaixotu, hil edo ebakiak izaten dira.
Rissipass (Suitza)
Elurra barra-barra dago mendi gainetan. Negua hotz eta zuri doa. Paisaia gogorra da, garratza. Otzandu gabeko natura zein ederra eta, aldi berean, babesgabe eta latza den gogorarazten du.
Pfänder (Austria)
Basoan ez daude soilik arbola gazte edo zaharrak. Garai batean izandakoak eta orain enbor batek baino ez dituenak gogoarazten ere badira.
Kronberg (Suitza)
Elurrak basoek utzitako hutsuneak betetzen ditu, alfonbra zuri zabal bat sortzeraino. Orografiaren igoerak eta jaitsierak jarraitzen ditu estalki hotzak.
Kronberg (Suitza)
Malda aldapatsuetan gora igotzen saiatzen dira mendi pinuak, baina altueratako hotza eta hizea ez da giro landarontzat. Negu garaian ikusten da hor bizitzearen zailtasuna, bere gordintasun osoan.
Cardano al Campo (Italia)
Arratsaldeko argiak ez du erabat aldegin. Baso barruko enbor dotoreak, sastraka eta ira arreak eta, bereziki, lurzoruko hosto eroriak ikusten dira. Kanpoan eguzkiaren azken errainu makalak lurra berotzen dute. Laster, gaua nagusitzen denean, hori ere ez dute egingo.
Cardano al Campo (Italia)
Arbolen artean ilun dago neguan hosto estaldurarik ez egon. Arratsaldeko azken eguki errainuak ez dira heltzen. Horren ordez, itzalak nagusitu dira. Lotarako garaia da.
Cardano al Campo (Italia)
Adarrok beraien zuhaitzak galdu eta lurrean bukatu dute. Agertzen dituzten kolore arreak basoari epeltasuna ematen diote. Pinaburuek oraindik ere bizitzara buelta dezakete, zentzu poetikoan behintzat.
Cardano al Campo (Italia)
Enbor erori bat, pasa den urteko ira lehorrak eta belarrak osatzen dute naturak eskainitako eskultura. Erabat ausazkoa izango da baina bere edertasuna ez da kasualitatez sortzen.
Cardano al Campo (Italia)
Irak lehor daude. Ez dago beraientzat giro. Eguraldi epela nahiago dute eta ez neguko hotza eta egun laburrak. Datorren udaberrian, hilabete gutxi barru, haziko dira berriz indar eta edertasun osoarekin.
Cardano al Campo (Italia)
Arbola zaharrak eta arbola gazteak nahasten dira. Mota bateko arbolak eta bestekoak hazten dira bata bestearen ondoan. Hau dena da baso osasuntsu bat, bere kasara hazitako komunitate aberatsa.
Cardano al Campo (Italia)
Brughiera basoa da. Negua da. Arbolek hostoei uko egin diete. Eguzkiaren argi indartsua ez da nahikoa arbolei bizitza emateko. Atseden garaia hartu dute basoko jauntxoek.
Cardano al Campo (Italia)
Eguerdia da eta eguzkia zeruan altu dago. Gure bidera, baina, ez da heltzen. Itzalean dirau negu hasierako egun motzetan. Paseoan ibili bitartean arbolen egitura hustuek inguratzen gaituzte.
Cardano al Campo (Italia)
Basoan zeharreko bidea hesi honen paretik doa puska handi batean. Bere itzalean dagoela esan daiteke, bereziki neguko egunetan, itzalak bereziki luzeak bait dira.