Leiho eta ateak metalezko itxidurekin ezkutatuak, horma zahartua, zurezko ate ederra eta leihoxkak han eta hemen, kaleko horma zulatzen dutela. Hara etxe honen nortasuna.
Hara beste etxe ate interesgarri bat. Kolumna bi sarreran, zurezko bi zatidun atea eta leiho bik inguratua. Argi batek gauez seinalatzen du sarrerarako lekua. Hormek denboraren distira higatua agertzen dute.
Errepidea pasatzen da etxe aurretik. Urtetako joan-etorriak gogoratuko dituzte hemen. Leihora hurreratu baino ez zuten behar eguneko aktibitateari pultsoa hartzeko.
Eliza bateko txokoa leihoxkatik sartzen den eguzkiak argiztatua ageri da. Kolore epelak nagusitzen dira. Hormako koadroak, kandela euskarriak, aldareak jasotzen dute argi goxoa eta dizdira berezia hartzen dute.
Leihoa leku berrien agerlekua bihurtzen da trenak bere bidea hartzen duen momentuan. Epe labur baterako ez bada ere. Etengabe etorri eta joan egiten bait dute kanpoko paisaiek, herri eta hiriek edo pertsonek.
Arratsalde partea helduta, negu garaiko eguzkia ezkutatzear dagoela ematen du. Leiho ondoko landare honek argi gutxi jasoko du egunak luzatzen diren arte.
Larre zabalak zuhaitzak han eta hemen ageri direla. Zeru urdinaren pean belarra berdeagoa ematen du. Nahitanahiez begirada aldizkaritik altxatu eta leihoan zehar begiratu behar.
Han eta hemen arbolaren bat duten zelai berdeak inguruan. Zerua urdin, hodei zuri gutxi batzuk zeharkatzen dutelarik. Leihotik begira denbora arin pasatzen da.
Ametsetan bezala sentitzen da bat batzutan trenean. Gustokoa daukatenei burua arintzen zaie eta begiak ixterakoan fantasiatan murgildutak aritzen dira.