Leku arruntenek ere bere magia gordetzen dute. Belardi bat landare txiki multzo uniformea izan beharrean, belar nahasketak, loreek eta zoruaren irregulartasunak elkarrekin argi eta itzaletako mosaikoa sortzen dute.
Harkaitz nabarmena, urrutitik ikusten dena eta berehala atentzioa deitzen duena ageri da mendi haranaren gainean. Protagonita izan nahi duela ematen du. Bestela ere, hain da ederra.
Mendi hegala belardi bat da eta horretan bazkan behi talde bat dago. Naturaren garratztasun ederraren erdian, etxe ondotik ezaguna den zer edo zer bereizten da. Goi mendiak ere ez dira leku basatiak.
Kolore arrea nagusi da neguko elurra joan eta udaberriko belar freskoa hazi bitartean. Natura gastatuta, nekatuta dagoela ematen du. Baina biziberritze zikloa hastear dago. Berde kolorea laster gailenduko da.
Trena altu igo da. Mendiaren gailurreraino ailegatzen da bertara bisitariak igotzera. Eserleku horiek ez dira atzo berriak jarritakoak. Nabari zaio aspaldi ari dela bide hau egiten.
Gailurrak lerro batean kokatutak daude. Txikitik handira eta handitik txikira, ilada batean nahastutak daude. Hodeiek bere itzala marrazten dute mendi hegal zabaletan.
Beldurra ematen du harrizko horman gora joatea pentsatzeak. Aldapa gogorrak, igoera ia bertikalak, elurra eta izotza nonnahi. Hobeto udararte itxarotea ingurune hauetan menturatzeko.
Mendi hegal malkartsuak, ebakita baleude bezalako aldapa gogorrekin, dira nagusi bailara honetan. Lur barneko indar ikaragarriek horrela suertatzea nahi izan dute.
Harria, haizea eta izotza nahasten dira eskultura iraunkaitzak sortzeko. Harri iluna izotz hotzak inguratzen du eta haizeak biak zizelkatzen ditu. Forma fantastiko berriak sortzen dituzte guztien artean.