Ur putzuak granitozko harri gainean. Garai batean glaziarrak ziren nagusi hemen. Beren itsasoranko bidea harria sakon higatzen zuten. Arrastoak ikusgai daude oraindik.
Elurra, eguzkia, zeru oskarbia. Egun zoragarria Helsinkin. Itsaso ondoko etxea leku ezin hobea da udaberri hasieraz gozatzeko. Itsas baltiko bare ageri da. Gehienetan bezala.
Trenbide ondotik doa errepidea. Kotxea tren ondotik pasatzen da, argiak piztutak dituela. Arratsaldeak bostak ditu soilik, baina dagoeneko iluntzen ari du.
Zuhaitz biluzien anatomia ikusgai dago neguan. Honako hau, gau hotzetan sutondoan gozatzeko egurra ondoan daukala. Hurrengo urtean egur pilan buka dezake berau.
Lasaitasunerako momentua da bidaia. Pentsamenduak erraz dariote eta gogoa lasai dirau. Bitartean treneko leihotik, goxo-goxo eserita, kanpoko paisai elurtua ikusten da.
Paisai elurtua Appenzelleko baserrian. Belardiak hesiek banatuta eta etxe soila mendixka baten gailurrean. Zuhaitz biluztuak ere, abarren iluna elur zuriarekin kontrastea eginez.
Begiratoki bat gailurrean. Ez da oso erabilia eguraldi honekin. Sasien gainean eta hodeien azpian, dena zuri agertzen da. Lanbroa doazenean, baina, ikuspegi zoragarria izango da.
Eski estazioaren telesillak eta jatetxeak bisitariaren zain. Eskialariak gora eta behera doaz etengabe. Eguna joango den beldur. Gu lasai jatetxean eseri eta leihotik paisai zoragarriaz gozatzen.