Eguneko argazki bat
Cardano al Campo (Italia)
Lurzorua mikrokosmos bat da. Landare hostoak edo egur puskak, harri txintxarrekin eta bestelakoekin nahasten dira. Horien tartean, intsektuak eta mikrobioma hondakinez elikatzen eta lehengaien erabilpen zikloa berrabiatzen.
Cardano al Campo (Italia)
Brughiera basoa da. Negua da. Arbolek hostoei uko egin diete. Eguzkiaren argi indartsua ez da nahikoa arbolei bizitza emateko. Atseden garaia hartu dute basoko jauntxoek.
Cardano al Campo (Italia)
Eguerdia da eta eguzkia zeruan altu dago. Gure bidera, baina, ez da heltzen. Itzalean dirau negu hasierako egun motzetan. Paseoan ibili bitartean arbolen egitura hustuek inguratzen gaituzte.
Cardano al Campo (Italia)
Basoan zeharreko bidea hesi honen paretik doa puska handi batean. Bere itzalean dagoela esan daiteke, bereziki neguko egunetan, itzalak bereziki luzeak bait dira.
Cardano al Campo (Italia)
Arratsaldea iluntzen hasia da. Neguko hasiera honetan, egunak laburrak dira eta arratsaldeek berehala egiten diete leku gauei. Eguzkiak itzal luzeak aurkitzen ditu bere bidean. Ilun egoten dira bazterrak.
Ivrea (Italia)
Adreilu gorriz eraikitatako dorre altu eta sendo honek historia ugari ikusi ditu beheko hirian. Beti zaindari, beti adi.
Ivrea (Italia)
Ez dago terrazetarako girorik. Udaberrirarte berriro erabili gabe geratuko dira. Hautsa eta hosto eroriak pilatuko dute bien bitartean.
Ivrea (Italia)
Zerua ere bidea da. Hegazkinen lorratzek igarotako hegazkinak erakusten dituztee. Ez dira gutxi ibili.
Ivrea (Italia)
Teilatu bat bestearen ondoren ikustea, hori ere da hiria. Kalean zehar igarotzean ikusten ez den ikuspegia da. Hor goian teila gorriko teilatuak ezezik, terrazak eta lorategiak eta dorreak eta kanpaiak daude.
Ivrea (Italia)
Eguzkia egiten du bere eguneroko bidaia. Hiri osoa bere azpian du, bero izpiak jasotzeko desiratzen.
Ivrea (Italia)
Arratsalde goxo honetan eguzkia hodeiek iragazita berotzen du azpiko herria. Itzal luzeetako garaian are eta luzeagoak gertatzen dira iluntze garaian. Orduan neguak bere legea inposatzen du: iluntasuna eta hotza.
Ivrea (Italia)
Hiri honen hedadura atzeman daiteke beraren goiko parteari begira. Teilatuen segidak eta atzeko mendien urruntasunak horren neurria ematen du. Arratsaldearen eguzki leunak ikuspegia zeharo edertzen du.
Ivrea (Italia)
Aldapan behera doaz paseoa ematen parea. Zakur muturluzea eta beroki marduleko gizon hotzituta.
Ivrea (Italia)
Dorreak hiriaren gainean nagusi dira. Teila gorrizko teilatuen gainetik nabarmentzen dira. Elizen kanpaindorreek hiriaren mugarriak markatzen dituzte.
Oropa (Italia)
Kapera bat bestearen ondoan lerrokatutak daude aldapan gora, santutegirako bidean. Mendiko bidean eta zelai gainean jarriak izan dira. Orain, basoaren erdian galdutako erraldoi txikiak ematen dute.
Oropa (Italia)
Mendi magala leunki jeisten doa behe lautada aurkituko duen arte. Han eta hemen etxolak eta baselizak edo kaperak jarriak daude. Kaperek erromesen bidea markatzen dute. Etapetan banatzen dute bidea eta gorputzari zein arimari atseden ematen diete.
Oropa (Italia)
Etxolak eta baselizak, denak batera mendi magalean lautada zabal bati begira. Hori da leku hau bereizten duena. Mendialdea da eta abeltzainak hemen aritzen dira lanean franko. Horrez gain, santutegi handia eraiki dute eta gurtzeko lekuak edonon ikus daitezke. Beheragoko munduaren zarataren aldean, goian lasaitasuna nagusi da. Ez dago presarik.
Oropa (Italia)
Gogoko lekuan aldapa gogorrik ez dago. Paseoan gustora nabil. Aire freskoak birikiak betetzen ditu eta burua azkartzen du. Paisaia politak gogoa asebetetzen du.
Oropa (Italia)
Eguzkia begi aurrean daukat eta begiak itsutzen dizkit. Ez dit inporta. Bere beroak bilatzen dut gogoz.
Oropa (Italia)
Eguerdiko negu eguzkia ahula izanda ere, nahiko berotzen du basoa. Landareek eta animaliek eskertzen dute urtaroko gogortasuna xamurtzen dien tarte hau.